Al enige tijd lag het plan er om een dag naar de Hoge Venen te gaan om nog even van de herfstkleuren te gaan genieten, die zo langzaamaan op hun top kwamen.

Zoals zo vaak met mooie  plannen voorkwamen het weer of andere fotografische activiteiten de daadwerkelijke autorit naar België.

Het is zover

Afgelopen woensdag leek echter een perfecte dag te worden om naar de Ardennen te rijden. Twee uurtjes verder en je bent in een compleet andere wereld. De avond ervoor eerst de checklist afwerken: geheugenkaarten leeg en in de camera (ergens staan zonder je opslag doe je ook maar één keer), accu’s geladen, filters schoongemaakt en klaar gelegd….

De weersvoorspellingen gedurende de kleine week ervoor zagen er goed uit. Wisselend bewolkt en zelfs in de nacht ervoor een klein beetje sneeuw met vorst. Zelfs bij zonsopkomst was er wat mist voorspeld. Hoe mooi wil je het hebben! De echte winterse omstandigheden waren al meermaals ons deel tijdens de populaire fotoreis Hoge Venen welke we ieder jaar weer organiseren. De herfst schoot er door de drukte regelmatig bij in.

Naarmate de week vorderde, werd ook de voorspelling anders. Een wisselend bewolkt weertype werd uiteindelijk vooral bewolkt. Het eerste doel om de zonsopkomst op de hoogvlakte mee te pakken werd twijfelachtig maar de wekker werd toch maar afgesteld op 4:15 uur. Om met een pittige wandeling op tijd te zijn op de hoogvlakte. Een blik op de radar bevestigde de eerdere vermoedens van de avond ervoor. Geen zon, geen mist, geen sneeuw. Enkel een grauw wolkendek.

De keuze om wat later te gaan, bleek geen verkeerde. De zon kwam pas eind van de middag heel even tevoorschijn. Om 10:00 uur stonden we met onze voeten in het water in één van de prachtige riviertjes van de Hoge Venen, met laarzen aan natuurlijk.

Veentaartjes en draaikolkjes

Met de voeten in het water…. De laarzen zijn zeker geen overbodige luxe om ook opnamen te kunnen maken vanuit het riviertje zelf. Toch vaak net iets spannender dan vanaf de kant. Zeker opnamen vlak boven het water geven een apart effect. En natte voeten wanneer de laarzen net iets te laag blijken.

Maar dat mag de pret niet drukken. Een extra paar sokken zijn altijd handig om mee te nemen. Aangezien het niet de eerste keer  en zeker niet de laatste keer is dat de laarzen vollopen. Je moet soms wat over hebben voor een mooi beeld….

Gelukkig is de zon er inderdaad niet en zijn de contrasten in het bos bij het riviertje uitstekend. De lichtomstandigheden wijzigen vrijwel niet waardoor het iedere keer aanpassen van de belichting nauwelijks hoeft. Ook weer makkelijk tijdens het gebruik van de ND-filters om lange sluitertijden te krijgen.

Natte voeten

Stroomopwaarts lopen schiet natuurlijk niet op met de vele onderwerpen. Enkele wandelaars kijken vreemd op naar deze fotograaf midden in de rivier. Gelukkig doet goed voorbeeld goed volgen en een groepje fotografen van een Belgische fotoclub zien we later ook in de rivier bivakkeren. Ook met natte voeten natuurlijk.

Het zoeken naar composities en interessante onderwerpen maakt dat de wandelsnelheid uiteraard laag ligt. Waar wandelaars hun vele kilometers gelopen hebben en weer terugkeren, zijn we misschien een kilometer ver gekomen. Dat is het “lot” van de natuurfotograaf. Soms biedt iedere meter weer een nieuw onderwerp en laten de lange sluitertijden een wereld voor je opengaan die je anders niet ziet.

Veentaartjes

Zo zijn er ook de veentaartjes die in de riviertjes dobberen. Het lijkt verontreiniging van het water maar het is rijk aan mineralen en ontzettend gezond bij juist gebruik ervan. Het bestaat uit o.a. humus, klei, onverzadigde vetzuren en nog meer natuurlijke stoffen. En zeg nu zelf: het ziet er ook best uit als een schuimgebakje met chocoladepoeder erover. Maar wat kun je er nog meer mee?

Tijdens al onze cursussen, workshops en reizen is er één filosofie die als leidraad dient.

‘We leren mensen hoe te “kijken” en gebruiken fotografie als creatief middel voor een betekenisvolle persoonlijke expressie en groei. Door verbinding met de omgeving en door mensen uit hun “systeem” te laten stappen, kun je je persoonlijk en expressief verder ontwikkelen.’

De hoogvlakte

Na de riviertjes was het toch nog even tijd voor de hoogvlakte. De zon scheen ondertussen wat en kleurde de hoogvlakte mooi rood. Een extra verrassing waren de duizenden kraanvogels die op hun trek een plekje voor de nacht probeerden te vinden bij de vennetjes in het gebied. Een prachtig gezicht wanneer, luid trompetterend, deze vogels over je heen vliegen.

De ijzige wind maakte het wat minder aangenaam op bijna 700 meter hoogte. Naast de laarzen zijn een muts en handschoenen soms ook geen overbodige luxe. Al lijkt het in Nederland aangenaam weer, de Hoge Venen is echt een andere wereld.

Al met al komt in 2020 de herfst fotoreis Hoge Venen er zeker! Met alle prachtige locaties en de herfstkleuren is dit een geweldig reis voor landschaps-, macro- en, als bonus, vogelfotografie.